در تحقیقی که سال گذشته در بریتانیا انجام شده ٨٢ درصد پزشکان گفتند که دارو یا درمانی را تجویز کرده‌اند که می‌دانستند سودی ندارد، اما "فشار" یا "توقع" بیمار آنها را وادار به این کار کرده است. انتخاب عاقلانه در واقع راهی برای جلوگیری از مشکل "بیش‌درمانی" است.

پروفسور سو بیلی، رییس آکامی سلطنتی انجمن‌های پزشکی بریتانیا می‌گوید: "مهمترین اصل این است که هم پزشکان و هم بیماران این سوال را بپرسند که آیا این درمان بخصوص ضروری است یا نه. توصیه‌ پزشک به بیمار لازم نیست حتما درمان دارویی یا جراحی باشد و اصلا به این معنی نیست که این چنین توصیه‌هایی بهترین روش هستند."

در اولین گزارش انتخاب عاقلانه در بریتانیا، چهل درمان یا روش تشخیصی که برای بیمار نفعی ندارند یا نفع آن بسیار اندک است ذکر شده است. برخی از توصیه‌های انتخاب عاقلانه بریتانیا که برای همگان سودمند هستند عبارتند از:

سرطان:

کنار آمدن به بیماری‌ای که جان آدم را تهدید می‌کند فرمول ثابتی ندارد. تصمیم در باره مراقبت‌ از بیمار، همیشه باید بر اساس باورها و شرایط فرد گرفته شوند.

سرطان بسیار پیشرفته (ترمینال) اغلب نیازمند تصمیم‌های دشواری است، یک طرف کیفیت زندگی در ماه‌های آخر عمر است، یک طرف طول عمر. تصمیم در مورد اینکه بهترین درمان برای شما کدام است کاملا به خود شما مربوط است و خیلی مهم است که شما این تصمیم را با عزیزانتان، پزشکان و پرستاران کاملا در میان بگذارید.

بیماران مبتلا به سرطان که بیماری‌شان درمان ندارد اغلب با شیمی‌درمانی تسکینی درمان می‌شوند. این روش گاهی برای کوچک کردن اندازه تومور یا برطرف کردن علائم آزاردهنده انجام می‌شود. تاثیر این داروهای قوی بر هر فرد به ماهیت تومور بستگی دارد.

هر چه تنوع شیمی درمانی‌ها بیشتر می‌شود، احتمال تاثیر معنی‌دار آنها کمتر می‌شود. به علاوه، اگر یک روش شیمی‌درمانی کاملا ناموفق بوده، بعید است روشی دیگر مفید واقع شود.

ذات شیمی‌درمانی سمی است (داروها خاصیت سمی دارند). بنابراین عدم موفقیت شیمی‌درمانی به علاوه سمی بودن آن، ممکن است بیش از نفع، ضرر برساند. نکته آخر اینکه شیمی درمانی در حالی که احتمال فایده معنی‌دار آن کم است، ممکن است باعث امید کاذب شود. اگر سرطان پیشرفته دارید و فایده شیمی درمانی کم و ضرر آن بسیار، با دقت زیاد تصمیم بگیرید.

اگر بی‌اندازه ضعیف شده‌اید و به شما گفته شده که کمتر از یک سال از عمرتان باقی مانده سعی کنید فقط داروهایی را مصرف ‌کنید که علائم شما را تخفیف می‌دهند.

جراحی

اگر باید جراحی سنگین روی شما انجام شود، باید از گزینه‌های موجود مطلع شده باشید و این فرصت به شما داده شده باشد که با پزشکتان درباره منافع و مضرات بالقوه جراحی گفتگو کنید. بر حسب سن، نوع جراحی و ابتلا به بیماری‌های دیگر، جراحی سنگین ممکن است بیشتر شما را در معرض خطر عوارض یا حتی مرگ قرار دهد. اگر چنین باشد این موضوع باید روشن شود و باید برای تصمیم‌گیری درست به شما کمک شود.

اگر باید جراحی سبک‌تری کنید، جراحی یک‌روزه (مثل لاپاراسکوپی) باید انتخاب اصلی باشد مگر اینکه مشکلات یا عواملی مانع باشند. جراحی یک روزه سرعت درمان و بهبود را زیاد می‌کند، زندگی روزمره را کمتر مختل می‌کند و خطر عفونت‌های بیمارستانی را کاهش می‌دهد.

فشار خون

درمان فشار خون برای پیشگیری از بیماری‌های قلبی و سکته مغزی فقط وقتی باید مد نظر قرار بگیرد که عوامل خطر ساز دیگری وجود دارند (مثلا دیابت) و فشار خون شما مرتبا بیش از ۱۵۹-۱۴۰ (بین ۱۴تا ١۶) روی ٩٩-٩٠ (بین ٩ و ١٠) است.

کلسترول

اگر برای پایین آوردن لیپوپروتئین کم چگالی یا ال‌دی‌ال (که به کلسترول بد معروف است) به مقداری که برایتان تجویز شده استاتین می‌خورید، لازم نیست مرتب کلسترول خون خود را چک کنید مگر اینکه عارضه دیگری داشته باشید مثلا سابقه سکته قلب یا مغزی یا سابقه خانوادگی مشکلات ناشی از چربی خون بالا.

پروستات (آزمایش PSA)

بجز در مواردی که به دلیل نژاد یا سابقه خانوادگی در معرض خطر سرطان پروستات هستید، اندازه‌گیری آنتی‌ژن اختصاصی پروستات باعث افزایش طول عمر شما نمی‌شود.

باور نادرستی وجود دارد که اندازه‌گیری زودهنگام PSA در تشخیص سرطان پروستات در مراحل اولیه همیشه مفید است، اما باید بین فواید و مضرات بالقوه آزمایش‌ تشخیصی زودهنگام PSA یا عدم انجام آن سبک و سنگین کرد. فایده بالقوه آزمایش پیشگیرانه PSA، تشخیص زودهنگام سرطان پروستات است، اما مضرات بالقوه مراجعه بیشتر به بیمارستان، آزمایش‌های بیشتر و اضطراب و احتمال تشخیص غیر ضروری است (تشخیص سرطان پروستات در حالی که ممکن است در طول زندگی بیمار علامت ایجاد نکند و به درمان غیرضروری و عوارض جانبی آن منجر شود).

این موضوع حائز اهمیت است که به بیمار اطلاعات کافی درباره ارزش چنین آزمایشی داده شود تا آگاهانه تصمیم بگیرد.

سقط

اگر سقط مکرر یا سقطی که علتش روشن نشده برایتان اتفاق افتاده، برای کاهش احتمال سقط بعدی نباید داروهایی مثل آسپرین، هپارین یا پروژسترون برایتان تجویز شود.

یبوست کودکان

تغییر نوع تغذیه یا سبک زندگی باید اولین اقدام در برطرف کردن علائم یبوست مزمن در کودکان باشد. اگر این اقدامات مفید نبود، پلی‌اتیلن گلایکول (با نام تجاری پیدرولاکس یا میرالاکس) باید تجویز شود نه لاکتولوز (با نام‌های تجاری رگولوز، لاکتوگال).

بریدگی و خراش‌های سطحی

برای بریدگی و خراش‌های سطحی شستشوی زخم با آب شیر به اندازه شستشو با نرمال سالین (سرم شستشو) مفید است.

کمردرد

اگر کمردرد دارید و نشانه نگران‌کننده‌ای هم وجود ندارد (مثل فشار روی ریشه اعصاب) بعید است به روش‌های تشخیصی مثل عکس رادیولوژی نیاز باشد.

آمار مرگ و میر جوانان بر اثر سکته قلبی، در چند سال اخیر، آن قدر بالا رفته که باید باور کنیم بیماری قلبی فقط گریبان افراد بالای چهل و پنجاه سال را نمی گیرد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، سازمان بهداشت جهانی، چندی پیش در مورد بیماری های قلبی جوانان هشدار داد. این سازمان، عوامل محیطی و اقتصادی، استرس های کاری و خانوادگی، آلودگی هوا، و کم شدن سلامت روانی افراد در عصر حاضر را مهم ترین دلایل ابتلای جوانان به ناراحتی های قلبی-عروقی اعلام کرده است. این پدیده در کشور ما نیز روند نگران کننده ای را طی کرده است

سن سکته قلبی همچنان پایین می آید.رسیدن به میانگین سنی زیر ۴۰ سال خبر نگران‌کننده‌ای است؛ یعنی هر فرد ایرانی با رفتارهای پرخطر در سن و سال جوانی در معرض مرگ طبیعی (و نه در اثر سوانح) قرار دارد.

عوامل ایجاد تصلب شرائین، (گرفتگی و سخت شدن عروق) فشار خون بالا، مصرف سیگار، رژیم غذایی نامناسب، بالابودن ژنتیکی چربی ها، استرس، و زندگی کم تحرک هستند. عوامل دیگری مثل اختلالات ژنتیکی و کمبود یک آنزیم در بدن نیز ممکن است به سکته قلبی منجر شود.

با این حساب، مرگ ناگهانی، چندان هم ناگهانی نیست. کمبود تحرک، تغذیه نامناسب و استرس های روانی، باعث تنگ شدن رگ ها می شوند.امااین اختلال، زمانی آشکار می شود که جوان به آستانه سی سالگی رسیده است.

اولین بار نیست که این خبر باعث ایجاد نگرانی می‌شود. چه این که پیش از عنوان شده بود که در گذشته سن بیماران قلبی ۴۰ تا ۶۰ سال بود اما در حال حاضر بیماران قلبی کشور جوان‌تر شده‌اند و حتی مواردی از مرگ و میر بیماران قلبی و عروقی در سنین ۲۵ تا ۳۵ سال هم مشاهده شده است.

کاهش سن سکته قلبی امری نیست که منحصر به ایران باشد، امروزه سکته قلبی ناگهانی گریبان اشخاصی را می ‌گیرد که در سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی به سر می ‌برند. البته این امر قابل انکار نیست که سن سکته قلبی در ایران، سن مناسبی نیست و باید تدابیری برای این امر اندیشیده شود.

در بروز سکته قلبی، مجموعه‌ای از فاکتورهای موثر می‌توانند نقش داشته باشند. نکته جالب توجه در این‌جاست که ۹۰ درصد از ریزفاکتورها قابل پیشگیری است. عواملی هم‌چون وضعیت تغذیه، آلودگی هوا و استرس از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر این مساله هستند.

بخشی از دلایل کاهش سن سکته قلبی ناشی از فرآیند فزاینده “شهری شدن” است: هرچه انسان راحتی بیشتری به ‌دست بیاورد و به جای استفاده از عضلات، بیشتر از مغزش استفاده کند، ناخود‌آگاه خود را آماده سکته قلبی می ‌کند. بیشتر مسائل سکته قلبی در ایران مربوط به مصرف زیاد غذاهای چربی دار و سرانه مصرف بالای روغن نباتی جامد است.
همچنین استرس‌ها به دو طریق میزان بروز بیماری‌های قلب و عروق را افزایش می‌دهند. به این صورت که در زمان استرس هورمون‌های شیمیایی نظیر اپی نفرین ترشح و موجب تنگی عروق قلب و تشدید آترواسکلروز و پرفشاری خون می‌شود و این در حالی است که استرس از مسیر دیگری، کاهش تحرک فعالیت جسمی و ورزش را به دنبال دارد. منظور از استرس زندگی پرمشغله نیست بلکه استرس است که میزان ضربان قلب و فشار خون افزایش می‌یابد.

آلودگی هوا فاکتوری است که به طریقی مکمل در افزایش سکته‌های قلبی موثر است.اگر فردی ۷۰ تا ۸۰ درصد دچار تنگی عروق کرونری باشد آلودگی هوا این گرفتگی را ۹۰ تا ۱۰۰ درصد تشدید می کند. از طرفی، بررسی‌های مختلف نشان داده است متوسط عمر افراد در مناطق آلوده تهران در مقایسه با نقاط دارای هوای پاک و مناطق روستایی کوتاه‌تر است.

مسئله کاهش سن سکته قلبی، از معضلات نگران‌کننده سلامت عمومی کشور است؛ اما به نظر نمی‌رسد تنها وزارت بهداشت و درمان بتواند متکفل این امرشود. مسئله کاهش سن سکته را شاید بتوان مرتبط با رواج نوع خاصی از الگوی زندگی دانست. تغییر شیوه زندگی را علت اصلی زیاد بودن تعداد مبتلایان به بیماری های قلبی در ایران، در مقایسه با میانگین جهانی است. به دلیل شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور، شهروندان مجبورند بیش از توان روحی و جسمی خود تلاش کنند که سبب ساز افزایش فشار خون، استرس، بیماری قلبی و مرگ می‌شود.

به نظر رواج شیوه‌هایی از زندگی که برای سلامت افراد و دست‌کم بقای آن‌ها با رنج جسمانی کمتر، مضر است، مسئله‌ای از سنخ “مسائل فرهنگی” است. شهروندان کلان‌شهرها به نوعی از زندگی رسیده‌اند که “نظریه خوشبختی” در آن غایب است. اندیشیدن‌ها در این باب تماماً در سقف برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت یا روزمرگی‌های همگانی محدود می‌شود. هر چند شاید برای مسئولان نیز قابل تامل باشد که چرا جامعه ایران چنین ولعی به “شهری شدن” دارد و مهاجرت به مناطق پرجمعیت‌‌تر دارد. دلیل رشد فزاینده استرس‌ در زندگی افراد معمولی چیست و البته آلودگی هوا که گفتن ندارد!

pezeshk.us

جام علمی: آریا جنابی فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری گفت:  نوشابه های گازدار به دلیل این که مقادیر بالایی قند و اسید فسفریک دارند برای کلیه مضرند. وی افزود: هر چه نوشابه تیره تر باشند قند بیشتری دارد قند نوشابه به دلیل این که بیشتر از حد معمول هستند فرد را مستعد بیماری دیابت می کند که یک بیماری بسیار خطرناک برای عملکرد کلیه ها می باشد.وی تصریح کرد: نوشابه ها همچنین نمک زیادی دارند که باعث بیماری فشار خون می شوند که از دیگر بیماری های خطرناک برای کلیه می باشد.وی خاطر نشان کرد: نوشابه ها به دلیل دارا بودن قند زیاد، اسید فسفریک و مخصوصاً نمک برای افرادی که شانس ابتلا به سنگ کلیه در آن ها بالاست، خطرناکند.

یک عضو هیات علمی انستیتو تحقیقات تغذیه کشور با اشاره به اینکه فشار خون یکی از عوامل بروز بیماری های قلبی و عروقی است هشدار داد:« آلودگی های محیطی به خصوص عوامل شیمیایی و آلودگی سربی و مسمومیت های سربی بیشترین عامل پرفشاری خون شناخته شده است.»دکتر خدیجه رحمانی در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز گفت:«یکی از مهمترین عواملی که موجب بروز بیماری های قلبی و عروقی می شود پرفشاری خون است. در حالت طبیعی فشارخون بایستی 120 به روی 80 میلی متر جیوه باشد و اگر فشارخون فردی از این میزان بالاتر رود و 140 روی 90 میلی متر باشد نشان دهنده پرفشاری خون فرد است که متعاقب آن احتمال سکته قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی افزایش پیدا می کند.»این متخصص تغذیه ادامه داد:«در صورتی که فشارخون فرد بین 120 تا 140فشار ماکزیمم و یا 80 تا 90 مینیمم باشد فرد در مرحله قبل از پرفشاری خون قرار دارد که در این مرحله با ورزش و رژیم غذایی مناسب وسالم و مصرف مکمل ها و تمرینات کاهش استرس می توان آن را کنترل کرد تا منجر به پرفشای خون نشود.»وی گفت:«بیمای پرفشاری خون یک بیماری خاموش است که تا زمان بالا رفتن فشار خون فرد علامتی از خود نشان نمی دهد. ازعلائم افراد مبتلا به پرفشاری خون می توان به سردرد مکرر، اختلال در بینایی، تنگی نفس، خونریزی بینی، سرگیجه و ضعف حافظه اشاره کرد.»این عضوهیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار داشت:«از نظر اینکه چه عواملی در بروز پرفشاری خون موثر است باید گفت که 90 درصد آن عامل اولیه است و ژن در بروز آن دخالت دارد اما عوامل ثانویه هم در بروز آن دخالت دارند که می توان به برخی بیماری ها مثل بیماری های کلیوی، عروقی، بروز زودهنگام دیابت نوع 2، مصرف برخی داروهای خوراکی مثل استروئیدها و حتی مصرف داروهای خوراکی ضدبارداری در طولانی مدت، فشارخون ناشی از بارداری و آلودگی های محیطی به خصوص عوامل شیمیایی و آلودگی سربی و مسمومیت های سربی بیشترین عامل پرفشاری خون شناخته شده است.»وی در خصوص تاثیر سبک زندگی در ابتلا به پرفشاری خون خاطرنشان کرد:«عدم تحرک بدنی، افزایش وزن و چاقی، بالا بودن چربی خون در ابتلای فرد به پرفشاری ثانویه موثر است و درمان غیردارویی افراد مبتلا به پرفشاری خون افزایش تحرک بدنی و ورزش و داشتن رژیم غذایی متناسب و متعادل و کاهش استرس و کاهش وزن بخصوص در افراد سالمند مبتلا می تواند کمک کننده باشد و گفته شده اگر فرد مبتلا به پرفشاری خون چاق باشد با 10 درصد کاهش وزن، فشارخون وی حدود 5 میلی متر جیوه کاهش پیدا می کند.»

دکتر خدیجه رحمانی تاکید کرد:«در صورتی که فردی در مرحله قبل از پرفشاری خون باشد و طی 6 ماه پرفشاری وی با تغذیه کنترل نشود بایستی از طریق دارودرمانی اقدام به درمان وی کرد.»

سرعت راه رفتن،‌ مانند فشار خون و میزان کلسترول نشان می‌دهد که بدن‌تان چه‌قدر سالم است و چند سال دیگر می‌توانید به زندگی ادامه دهید، تا جایی که محققین براساس سرعت راه رفتن، جدول طول عمر طراحی کرده‌اند.شما با چه سرعتی می‌توانید راه بروید؟ در واقع منظور بالاترین توان راه رفتن شما در حالی است که احساس راحتی می‌کنید و به زبان ساده‌تر،‌ سرعتی است که در آن فشاری را احساس نکنید. خصوصا اگر دوره جوانی را پشت سر گذاشته باشید، دانستن پاسخ این سوال به شما کمک می‌کند تخمینی از سلامت خود داشته باشید و بفهمید چه زمانی لازم است به پزشک خود مراجعه کنید.به گزارش دیسکاوری، محققین مرکز پزشکی دانشگاه پیتزبورگ به این نتیجه رسیده‌اند که افراد مسنی که تندتر راه می‌روند، طول عمر بیشتری دارند. البته این یافته به هیچ عنوان بدین معنا نیست که افرادی که سرعت کمی در راه رفتن دارند،‌ چندان طولانی عمر نمی‌کنند.بلکه این یافته پیشنهاد می‌کند که می‌توان درست مانند فشارخون و سطح کلسترول، از سرعت راه رفتن هم به عنوان شاخصی برای سلامت عمومی استفاده کرد. در واقع راه رفتن یک تست ساده در دست پزشکان و خود افراد است که به آن‌ها نشان می‌دهد چه زمانی لازم است آزمایش‌های تخصصی‌تری بدهند.استیفانی استیودنسکی،‌ یکی از محققین این مطالعه می‌گوید: «ما نمی‌گوییم که اگر بروید بیرون و تندتر راه بروید،‌ بیشتر عمر خواهید کرد، قطعا نه! ما می‌گوییم که بدن شما بر اساس سلامتی کل سیستم‌های بدنی‌تان، ‌بهترین سرعت راه رفتن را برای شما انتخاب می‌کند. عمر طولانی و البته باکیفیت وابسته به سلامتی شما است و سرعت راه رفتن،‌ بازتابی از سلامت شما و در واقع ابزاری در دست شما برای نظارت بر آن است.»استیودنسکی و همکارانش اطلاعات ۹ مطالعه بزرگ و بلندمدت را بررسی کردند. در این مطالعات جمعا ۳۵ هزار نفر بررسی شدند که همگی ۶۵ سال به بالا سن داشتند.

بهترین عاملی که در کنار جنسیت و سن،‌ پیش‌بینی می‌کرد که فرد تا ۵ یا ۱۰ سال آینده زنده می‌ماند، مدت زمانی بود که طول می‌کشید تا فرد مسافت مشخصی را به راحتی بپیماید.آن‌ها درست مانند منحنی رشد، جدولی تهیه کردند که بر اساس سن، جنسیت و سرعت راه رفتن،‌ انتظار طول عمر در افراد را تعیین می‌کرد. بر اساس این جدول،‌ فردی که با سرعت ۹۰ سانتیمتر بر ثانیه حرکت می‌کند، با احتمال بالا، به اندازه میانگین طول عمر همسالانش عمر خواهد کرد. به ازای هر ۱۰ سانتیمتر بر ثانیه‌ای که به این سرعت اضافه شود، احتمال این که فرد در دهه بعدی زندگی‌اش فوت کند، ‌۱۲ درصد کاهش می‌یابد.به گفته محققین، ‌همه افراد با افزایش سن کندتر می‌شوند، ‌اما عواملی وجود دارد که این کندی را به تاخیر می‌اندازد. کسانی که فعالیت‌های جسمانی و البته اجتماعی خود را حفظ می‌کنند،‌ زندگی طولانی‌تری دارند. آن‌ها از نظر جسمانی و ذهنی سالم‌تر هستند.

منبع: خبر آن لاین

محققان می گويندکه شمار داروهایی که ترکیب آنها با گریپ فروت می تواند خطرناک باشد به سرعت رو به افزایش است.پزشکان هشدار داده اند که "ناآگاهی" از خطر ترکیب برخی از داروها با گریپ فروت ممکن است که خطرناک باشد.گریپ فروت از تجزیه برخی داروها در روده و کبد جلوگیری می کند که می تواند باعث مسمومیت دارویی (اوردوز) شود.محققانی که متوجه ارتباط گریپ فروت با تجزیه داروها شده اند می گویند که شمار داروهایی که ترکیب آنها با این میوه ممکن است که خطرناک باشد به سرعت رو به افزایش است.نتیجه این مطالعه در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است.محققان موسسه تحقیق سلامت لاسون (Lawson) در کانادا می گویند شمار داروهایی که ترکیب آنها با این میوه خطرناک تشخیص داده شده در سال ۲۰۰۸ میلادی ۱۷ قلم دارو بوده اما حال در سال ۲۰۱۲ لیست این داروها به ۴۳ قلم رسیده است.این داروها شامل داروهای فشار خون، سرطان وکاهش کلسترول هستند.همچنین داروهایی که برای کاستن از سیستم دفاعی بدن پس از جراحی‌های پیوندی برای بیماران تجویز می شود هم می تواند با ترکیب گریپ فروت خطرناک باشد.ماده شیمیایی فورانوکومارین در این میوه، آنزیمی را که باعث تجزیه برخی از داروها می شود را از بین می برد.این باعث می شود که دارو در بدن بماند و همراه با دفعات بعدی خوردن آن دارو، میزان بیشتری از آن دارو به بدن سرازیر شود.

سمی

گزارش شده است که داروی فلدیپین، که یک داروی فشار خون است در بیمارانی که یک لیوان آب گریپ فروت نوشیدند سه برابر بیشتر از بیمارانی است که یک لیوان آب نوشیدند.البته عوارض جانبی آن متفاوت است و به نوع دارو بستگی دارد. مثلا ممکن است که بیمار دچار خونریزی معده شود یا ضربان قلبش نامنظم شود کلیه هایش دچار آسیب شود یا حتی بمیرد.دکتر دیوید بیلی، یکی از محققان به بی بی سی گفت: "خوردن یک قرص با یک لیوان آب گریپ فروت مانند خوردن ۵ یا ۱۰ قرص با آب است. مردم می گویند که باور این موضوع برایشان دشوار است اما می توانم به شما نشان دهم که از نظر علمی امکان پذیر است."او گفت: "در نتیجه بدون آنکه متوجه باشید تنها با نوشیدن یک لیوان گریپ فروت، به جای اینکه خود را درمان کنید سم وارد بدنتان می کنید."در این گزارش آمده است که جامعه پزشکی درباره ارتباط گریپ فروت با داروها "معلومات لازم" را ندارند.برخی دیگر از مرکبات مانند نارنج و لیمو ترش هم می تواند چنین خطراتی را به دنبال داشته باشد.نیل پتل، از انجمن داروسازی سلطنتی بریتانیا می گوید که گریپ فروت تنها خوردنی نیست که ممکن است با داروها اثر مخربی بر بدن بگذارد: "برای مثال اگر شیر با بعضی از آنتی بیوتیک ها با هم مصرف شود، باعث جلوگیری از جذب آنتی بیوتیک می‌شود."او گفت: "هر چند برخی از این ترکیبها خطرات بالینی ندارند، اما برخی دیگر می توانند مشکلات جدی تری را ایجاد کنند."به گفته آقای پتل داروسازها بهترین اشخاص برای مشاوره درباره ترکیب رژیم غذایی و داروها هستند.

مجله پزشکی مادر .منبع: بی بی سی

چاقي و اضافه وزن مسلماً با فشارخون بالا ارتباط دارد. شيوع اين مشكل در افراد جوان دچار اضافه وزن دو برابر و در افراد مسن و چاق 50 درصد بيشتر از افراد داراي وزن طبيعي است. در مردان به ازاي هر 10 درصد افزايش وزن، فشار خون 6/6 ميليمترجيوه بالاتر مي‌رود.

اكثر افراد مبتلا به پرفشاري علايمي ‌ندارند، اما اين مشكل مي‌تواند سبب آسيب حاد يا مزمن به بخش‌هاي مختلف بدن شود. در مغز اين مشكل به مويرگ‌هاي خوني آسيب مي‌رساند، در نتيجه سكته مغزي بروز مي‌كند. در چشم‌ها، پرفشاري سبب آسيب به مويرگ‌هاي خوني و بروز اختلال بينايي و در كليه‌ها نيز سبب نارسايي كليه مي‌شود. ممكن است علايمي‌‌ از قبيل سردرد، دردهاي قفسه سينه و تنگي نفس نيز بروز كند.

مواردي از پرفشاري كه در حد مرزي هستند، اغلب بدون درمان باقي مي‌مانند. درمان غيردارويي شامل: ‌كاهش نمك در رژيم غذايي، ترك سيگار، انجام ورزش منظم و استفاده از روش‌هاي شل‌كردن عضلات است. داروهاي ضد فشارخون نيز ممكن است تجويز شوند.

چه غذاهايي مفيد هستند ؟

عموما اعتقاد پزشكان به اين است كه افراد دچار پرفشاري، نياز به كاهش دريافت سديم دارند. پتاسيم و كلسيم اضافي نيز مي‌تواند به كاهش فشارخون كمك كند.

ـ موز، زردآلو، انجير، گريپ‌فروت، هلو، انگور و آلو ميوه‌هايي سرشار از پتاسيم هستند و سيب‌زميني، سير، براكلي، كدو سبز، قارچ و گوجه‌فرنگي و سبزي‌ها سرشار از پتاسيم هستند. حبوبات نيز از اين نظر غني‌اند.

ميوه‌ها و سبزي‌ها داراي مقدار كم ‌سديم هستند و بايد به وفور مصرف شوند. در مطالعات مقايسه‌اي ميان گياه‌خواران با افراد غيرگياه‌خوار، مشاهده شده است كه متوسط فشارخون گياه‌خواران كمتر است. يكي از علل اين تفاوت را دريافت بيشتر پتاسيم در گياه‌خواران دانسته‌اند.

ـ مركبات، توت‌ها و سبزي‌هاي داراي برگ سبز، ‌منابع خوب ويتامين ث هستند . دريافت كم اين ويتامين با پرفشاري ارتباط دارد. مصرف مكمل ويتامين ث درافراد دچار پرفشاري و همچنين افراد سالم سبب كاهش فشارخون مي‌شود.

ـ گوشت و مرغ طبخ شده بدون نمك براي افراد دچار پرفشاري توصيه مي‌شود. براي معطركردن گوشت مي‌توان از سبزيهاي معطر، ادويه‌ها و ميوه‌ها استفاده كرد. به عنوان مثال براي گوشت گوسفند از مرزنگوش و مريم گلي، براي مرغ از شويد و ترخون و براي جگر از پرتقال مي‌توان استفاده كرد.

ـ ماهي تازه، ‌منجمد يا كنسروشده بدون آب نمك خوب هستند. مي‌توان ماهي را با برگ‌بو، شويد، فلفل قرمز و سياه، ادويه‌ها، مركبات، سس‌هاي خانگي بدون نمك و ساير سبزي‌ها معطر كرد. ماهي‌هاي حاوي اسيدهاي چرب مفيد از قبيل حلوا، قزل‌آلا و قباد چندين بار در هفته توصيه مي‌شوند.

ـ‌ سبزي‌هاي ريشه‌اي از قبيل سيب‌زميني، همچنين برنج، ماكاروني، رشته‌ها و حليم‌ بدون نمك و همچنين مواد نشاسته‌اي داراي سديم كم هستند و مي‌توان به عنوان پايه‌اي براي وعده غذايي از آنها استفاده كرد.

ـ دانه كنجد و سبزي‌هاي برگ سبز، منابع كم سديم و تامين كننده كلسيم هستند.

ـ سير نيز به كاهش فشارخون كمك مي‌كند.

از چه غذاهايي بايد پرهيز كرد؟

ـ از سوسيس، كالباس، كنسرو گوشت، برگرها و ساير فرآورده‌هاي گوشتي به علت دارا بودن مقادير بالاي سديم بايد پرهيز كرد. سبزي‌هاي كنسروشده در آب نمك، زيتون شور، چيپس و ساير تنقلات شور نيز نبايد مصرف شوند.

ـ ماهي دودي يا كنسروشده و تن ماهي سرشار از سديم هستند.

ـ سس‌ها، ‌سوپ‌ها، قرص‌هاي گوشت، كنسرو لوبيا و ساير غذاهاي آماده مصرف مي‌تواند سبب تشديد بيماري شود.

ـ مصرف الكل با فشاربالا ارتباط داشته و مي‌تواند سبب تشديد بيماري شود.

ـ در طبخ به جاي كره و روغن نباتي جامد بهتر است از روغن زيتون، سويا و كانولا استفاده كرد.

ـ مواد حاوي كافئين از قبيل قهوه، چاي، نوشابه‌هاي كولا و شكلات، سبب افزايش فشارخون مي‌شوند و بايد در حد اعتدال مصرف شوند.

چند نكته :

ـ كاهش وزن و حفظ وزن طبيعي از اركان اساسي هر برنامه طراحي شده جهت مقابله با پرفشاري هستند.

ـ نياز روزانه يك فرد بزرگسال به نمك يك دهم قاشق چاي‌خوري است. مقادير بيشتر نمك فقط در شرايط آب و هوايي گرم و يا در طول شيردهي لازم است. در اين موارد يك قاشق چاي خوري نمك كافي خواهد بود.

ـ براي كاهش فشارخون پياده روي سريع 30 تا 45 دقيقه در روز و 3 تا 5 بار در هفته توصيه مي شود.

ـ مصرف سيگار سبب تشديد پرفشاري شده بنابراين توصيه به ترك سيگار مي‌شود.

پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران